วรศักดิ์  มหัทธโนบล. 2555. คือ "ฮากกา" คือ "จีนแคะ". พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: มติชน. 208 หน้า. 165 หน้า. 

         จีนแคะจะเป็นใครมาจากไหนนั้น คงเป็นประเด็นที่จะได้กล่าวต่อไปข้างหน้า
แต่สำหรับจีนสยามที่เป็นจีนแคะ แล้วคงมีไม่น้อยที่อาจจะรู้มาตั้งแต่เด็กว่าคำว่า "แคะ" ที่เป็นคำเรียกกลุ่มจีนของตนแปลว่า แขก หรือ อาคันตุกะบางคนอาจจะต้องรู้ต่อไปว่าที่กลุ่มจีนของตนถูกเรียกว่าอาคันตุกะหรือ แคะ นั้นเพราะเป็นกลุ่มจีนที่เร่ร่อนอพยพไปยังที่ต่างๆ
         ในจีนแผ่นดินใหญ่ การอพยพก็เป็นลักษณะของคาราวานขนาดใหญ่
ไปถึงที่ไหนก็เห็นว่าทำเลหรือชัยภูมิดี ก็จะปักหลักฐานอยู่ ณ ที่แห่งนั้น
และโดยที่แหล่งที่ตนไปปักหลักอยู่ มีจีนเจ้าของถิ่นมาแต่เดิมแล้วกลุ่มคนจีน
จึงมีฐานะไม่ต่างจากแขกต่างถิ่นคนของถิ่นนั้นจึงเรียกตนว่า "อาคันตุกะ" หรือ แคะ