วรพร  ภู่พงศ์พันธุ์. 2564. สถาบันกษัตริย์ในกฎมณเทียรบาล. กรุงเทพฯ: แสงดาว. 283 หน้า. 280 บาท.

         เมื่อกล่าวถึง กฎมณเทียรบาล คนทั่วไปมักจะนึกถึงเรื่องราว 2-3 ประการ ได้แก่ชีวิตในวัง พิธีกรรมต่าง ๆ และการสืบราชสมบัติหรือการสืบราชสันตติวงศ์ ความเข้าใจ 2 ประการแรกนั้นถูกต้อง ส่วนความเข้าใจประการหลังนี้คงมีที่มาจากรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
         สำหรับกฎมณเทียรบาลฉบับเก่าที่สุดในเวลาขณะนี้ คือ กฎมณเทียรบาลฉบับชำระครั้งรัชกาลที่ 1 ที่จัดเป็นกฎหมายหมวดหนึ่งอยู่ในประมวลกฎหมายตราสามดวง อาจกล่าวได้ว่ากฎมณเทียรบาล ฉบับนี้เป็นรากฐานของกฎมณเทียรบาลฉบับอื่น ๆ จึงเป็นเอกสารที่มีความสำคัญ อีกทั้งสาระของกฎหมายก็เป็นสิ่งที่น่าสนใจ นำมาศึกษาเพื่อให้เห็นภาพสะท้อนของเรื่องราวแห่งยุคสมัยที่กฎหมายนั้นมีอำนาจบังคับใช้
        กฎมณเทียรบาลเป็นเอกสารที่มีความสำคัญและเข้าใจกันว่ามีมานานแล้ว เพราะเป็นกฎที่มีอยู่คู่กับสถาบันกษัตริย์และใช้บังคับเพื่อรักษาเรือนหลวง การที่กฎมณเทียรบาลมีการชำระเพิ่มเติมโดยตลอดแสดงให้เห็นว่า แม้จะเป็นตัวบทที่มีอำนาจบังคับใช้แต่ก็สามารถปรับเปลี่ยนได้ตลอด ตามความเหมาะสมหรือสถานการณ์ทางการเมือง โดยนัยนี้กฎมณเทียรบาลจึงเป็นเอกสารที่สะท้อนให้เห็นบริบททางประวัติศาสตร์และพลวัตทางการเมืองการปกครองของไทย